W szkole świętości błogosławionego Honorata

Patriarcha Franciszek z Asyżu, w którego duchu Honorat formował swą świętość, mówi w Napomnieniu 6: ,,wielki wstyd dla nas, sług Bożych, że święci dokonywali wielkich dzieł, a my chcemy otrzymać chwałę i cześć opowiadając o nich". Bł. Honorat Koźmiński nie tylko mówi o świętości, ale realizował ją każdy chwilą, wydarzeniem. Nie ustawał w pracy wewnętrznej nad własnym uświęceniem i w pracy zewnętrznej, widocznej w bogatej i rozległej działalności duszpasterskiej i apostolskiej.

Dary, jakie Honorat otrzymał od Boga, rozrastały się w jego rękach, gdyż nieustannie dziękował za nie Bogu i z całą konsekwencją obdarowanego wytrwale i sumiennie je pomnażał. Całe życie ukierunkował ku miłowaniu Boga nade wszystko, uświęcaniu duszy własnej i dusz bliźnich. U początku swego życia zakonnego stwierdził: ,, wstąpiłem do zakonu nie po to, aby zostać tylko zakonnikiem, lecz żeby się uświęcić".

Oprawa twarda

Rok wydania 2008